Boekpresentatie Monddood (roman)

Als voormalig journalist/vertaler Daan Roos een date zoekt op internet, komt hij in de echte wereld Sylvia tegen en is meteen verkocht. Hij ligt in scheiding met de wispelturige Chantal die haar positie als moeder van twee misbruikt in de echtscheidingszaak. Afwisselend woont hij in een camper en bij Sylvia die aan een progressieve variant van MS lijdt wat haar grilligheid versterkt. Langzaam raakt hij verstrikt in het oerwoud van hulpverlening en regelgeving waar psychiater, psycholoog, jeugdbegeleiders, rechter, advocaten, opsporingsambtenaren, ziektewet, bijstand, sociale recherche, voedselbank en daklozenopvang hem eerder tegenwerken dan meewerken. De goedbedoelde acties van zijn voormalig werkgever Freek, de bijna bejaarde buurman Mook of de schizofrene ex van Sylvia Sacha helpen Daan ook niet echt. De auteur schept er een genoegen in personages en verwikkelingen met uitbundig creatieve maar passende metaforen aan het papier toe te vertrouwen met beelden die meer oproepen dan de woorden zelf, of zoals hij zelf schrijft:
Maar er lag leed in het verschiet als in een fado zonder liefde, lust en hoop, terwijl de muziek zich vermengde met de ruisende stilte van het land. Het deed me denken aan het wit tussen dichtregels. Dat de echo van het woord op een smachtende wijze doorklinkt in het ongeschrevene.
Monddood is een rauwe en ontroerende roman, waarin de troosteloze absurditeit van het leven besloten ligt en haast schrijnend dichtbij komt in de fysieke en geestelijke aftakeling van levens.

‘Een aanrader dus die Landstra’.

Ricco van Nierop (De Recensent) over zijn korte verhaal Een witte schim in LAVA (2005).
De taal van Niels Landstra laat zich niet één, twee, drie kennen, je moet zijn taal, zijn zinnen zorgvuldig lezen. Zijn woordkeus, zinsopbouw en poëtische kracht is verrassend en creatief. Ondanks het leed, de beslommeringen en het verdriet in de onderwerpen valt er veel te genieten.
Wouter van Heiningen (in Zichtbaar alleen, 2016).
Niels Landstra (1966) is dichter, schrijver en muzikant.
Na het verschijnen van het kortverhaal ‘Het portret’ in e-zine Meander in 2004, volgden talloze publicaties (korte verhalen, poëzie en interviews) in diverse literaire tijdschriften in zowel Nederland als Vlaanderen. Naast gedichten, toneelstukken en verhalen, publiceerde Landstra vijf dichtbundels waarin hij de lezer prikkelt met schilderachtige woorden en overrompelende beelden. Met zijn bloemrijke stijl schept hij ook in zijn proza opnieuw een sfeer van melancholie, humor en verwijdering.